வீழ்ந்தது மரம் ! சாய்ந்தது மனம் !.
ஓங்கி வளர்ந்த தோர் அரசமரம்
அதன் அடிதனில் அருள் தரும்
லிங்கேஸ்வரர்!
காலை எழுந்தவுடன் காட்சி தருவார்!
மனக்கவலைஎல்லாம் போக்கி
தினம் மகிழ்ச்சி தருவார்!
அரசமரம் அருகினிலே ஓர் புளிய மரம்
அதன் உச்சாணிக் கிளையினிலே
வானரக் கூட்டம் !காலைதோறும்
போடுகின்ற சதிராட்டம் கண்டு,
ஓடுமடா மனவாட்டம்!
மாலைதோறும் பறந்து வந்து தங்குகின்ற
பறவைக் கூட்டம் ,கண்டு கவலையெல்லாம்
ஓடிவிடும் ! களிப்பதுதான் பொங்கிவரும்
அந்திமாலை கதிரவன் மறைவு கண்டு!
இதயம் எதிர் நோக்கும் இனிக்கும் இரவுதனை!
இறைவன் படைத்திட்ட அந்த மரம்!
அந்த இறைவனுக்கே நிழல் தந்த புளியமரம்!
மண்மீது சாய்ந்ததுவே மனம்கெட்ட மனிதர்களால்
சூளையில் வெந்து கறியாகிப் போனதுவே!
வீழ்ந்தது மரம்! சாய்ந்தது எந்தன் மனம்!
By,
D.SANTHANAM,
No comments:
Post a Comment